Kırık Kanatlar

Yirmi yaşımdaken annem bana şöyle demişti: 'Manastıra girseydim, hem kendim, hem başkaları için en iyisini yapmış olacaktım.' 'Eğer manastıra girmiş olsaydın ben dünyaya gelmezdim' dedim. 'Dünyaya gelmen daha önce kararlaştırılmıştı oğlum' dedi. 'Evet ama, dünyaya gelmeden çok önce seni annem olarak seçmiştim ben' diye karşılık verdim. 'Dünyaya gelmeseydin cennette bir melek olarak kalacaktın.' dedi. 'Ama ben hala bir meleğim,' diye cevapladım. Gülümsedi ve dedi ki 'Kanatların nerede peki?' Elini tutup omuzuma koydum ve 'Burada,' dedim. 'Kırılmışlar,' dedi. Bu konuşmadan dokuz ay sonra, annem dönülmez ufukta yitip gitti. Ama 'kırılmışlar' sözü içimde yankılanmaya devam etti ve bana 'Kırık Kanatlar'ı, esinletti." (Halil Cibran,Aşk Mektupları, sayfa 50-51)